Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

10 Wishes I'd Make If I Had 3 Wishes

1) Obviously I'd wish I had seven more wishes.

2) I' d wish all people but me ran out of hopes and wishes.

3) I’d wish I ran the planet behind the scenes, because I happen to be a modest, humble and low-profile person who doesn’t like to attract too much media attention.

4) I’d wish for world peace so that all nations were united and fully prepared for wish number 5.

5) I’d wish a new, bigger and louder star wars session got under way.

6) I’d wish Kate Moss were the ugliest woman on earth.

7) I’d wish archbishopix fulfilled his over-ambitious wishes inside a real-life theocratic simulator.

8) I'd wish every s I touched turned into a golden silence/statue/whatever. That’d be called “The Smidas Touch”!

9) I’d wish food and sex were inextricably linked.

10) I’d wish I were omnipotent.

Roger Waters - Three Wishes

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Όταν μας τα λεγε ο άλλος, εμείς χωράφια αγοράζαμε

Αχ... ωχ... βαχ...ουχ... ουφ... αχ μανούλα μ' δε μπορώ σύρε πα να φέρεις τον ορθοπεδικό... σχώρα με θέ μου, δε θα το ξανακάνω, σε το ορκίζομαι στο λευκό Πύργο και στη μπουγάτσα με τυρί... όι όι όι όι όι όι...

Τα λεγε ο Άλλος ο μεγάλος και εγώ γελούσα και τώρα που την πάτησα δεν ξέρω που να κρυφτώ...

Ευτυχισμένος και αμέριμνος καθώς γυρνούσα από τη Σαββατιάτικη μου έξοδο σε μια ανύποπτη στιγμή πέρασε από πάνω μου ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης, που τα ισοπεδώνει όλα, και με έκανε χαλκομανία, λιώμα, κιμά... Όποιος περάσει από την οδό Τζωρτ Σόρος αυτή τη στιγμή θα δει αποτυπωμένο στο οδόστρωμα το σώμα μου με τις δύο τεράστιες αυτάρες του και ένα πεντανόστιμο big mac να κρέμεται μισοφαγομένο από το στόμα μου. Σήμερα είμαι ένα κουρέλι· ουρλιάζω, στριγκλίζω, πονάω, δε μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου, να σηκώσω τα βλέφαρα μου. Είμαι οριζοντιωμένος και βογκάω, ένα ψυχολογικό ράκος που είδε τις βιοθεωρίες να ανατρέπονται σε ένα κλάσμα δευτερολέπτου και να επαληθεύονται με το χειρότερο τρόπο οι προφητείες αυτών που θεωρούσα ασυνάρτητους και γραφικούς.

Δεν έχω κουράγιο ούτε καθαρό μυαλό για να αγωνιστώ. Χάρη στα μεγάλα αποθέματα μεγαλοψυχίας που διαθέτω όμως, βρίσκω το σθένος να κινητοποιήσω μετά βίας τους πληγωμένους και αποδυναμωμένους μύες των χεριών μου και να ψελλίσω ένα μήνυμα προς τους αχώνευτους νότιους, τους γνήσιους απογόνους του Σωκράτους και του Περικλέους, έτσι για να τους δώσω μια τελευταία ευκαιρία να φανούν και αυτοί μια φορά χρήσιμοι στη ζωή τους. Τώρα που σας μιλάω ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης κατευθύνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το χαμουτζίδικο με σκοπό να κάνει τα μάρμαρα της Ακρόπολης και το μπετόν της αντιπαροχής το ένα και το αυτό. Παρακαλώ τον οποιονδήποτε άνθρωπο με ανοιχτά μάτια και καθαρό μυαλό βρίσκεται εκεί να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να εκτρέψει τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης από την πορεία του και να περιορίσει τη ζημιά στο ελάχιστο δυνατό. Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και έχει πολλούς τουρίστες τώρα. Αλλιώς... ας μη μιλήσω καλύτερα γιατί στα μαθήματα γιόγκα που κάνω μου έχουν απαγορέψει να λέω λέξεις κακές.

Μας είχε προειδοποιήσει πολλές φορές ο Άλλος ο Κασσάνδρας για τον επερχόμενο κίνδυνο του οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης αλλά ποτέ δεν το πήραμε στα σοβαρά. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης επί αρκετούς μήνες φυλούσε καραούλι κρυμμένος στο ασυμπαθές κράτος των Φυρομιανών περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή προκειμένου να κάνει ντου με ορμή στην πατρίδα μας και να επιφέρει το μεγαλύτερο δυνατό πλήγμα στον μεγαλύτερο πολιτισμό της Ιστορίας που επί αιώνες γαμάει και δέρνει και να πάρει εκδίκηση από το μοναδικό λαό στον πλανήτη που τολμάει να αντιστέκεται και να βγάζει τη γλώσσα στους τρανσέξουαλ ενορχηστρωτές της παγκοσμιοποίησης. Ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης ήδη έχει προκαλέσει αρκετές καταστροφές στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία και τώρα κατευθύνεται νότια ολοταχώς. Ευτυχώς είναι παλιάς τεχνολογίας και δε μπορεί να μπει στη θάλασσα, οπότε το λίκνο του πολιτισμού μας, η Μύκονος, θα παραμείνει άθικτη κι αλώβητη κι αυτό το καλοκαίρι.

Οι μέρες που περνάμε είναι όντως κρίσιμες και προκαλούν ανησυχία, παρόλα αυτά θα ήθελα συστήσω στον κόσμο υπομονή και ψυχραιμία και κυρίως να μην πανικοβάλλεται διότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη και το μέλλον δεν είναι τόσο απαισιόδοξο όσο θα νόμιζε κανείς. Το γεωγραφικό ανάγλυφο της Ελλάδας είναι πολύ κακοτράχαλο και το μόνο σίγουρο είναι ότι ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης θα τα παίξει από την κούραση και θα μείνει από καύσιμα πολύ πριν ολοκληρώσει το έργο του. Ο μεγάλος κίνδυνος στην πραγματικότητα είναι το υπερηχητικό τρένο της παγκοσμιοποίησης που τα σαρώνει όλα στο πέρασμα του και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Δείτε τι πάθανε οι φλώροι οι Γάλλοι και οι μαλθακοί Ιάπωνες και θα καταλάβετε. Ευτυχώς, και οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες για αυτό, οι πρόγονοι μας είχαν τη σοφία και την πρόνοια να θωρακίσουν τη χώρα με ένα σιδηροδρομικό δίκτυο του ποπού και έτσι ο κίνδυνος έλευσης του τρένου της παγκοσμιοποίησης από τα πάτρια εδάφη είναι μηδαμινός. Ακόμα κι αν τολμήσει να έρθει το πιθανότερο είναι ότι θα εκτροχιαστεί στην πρώτη σκουριασμένη ράγα που θα συναντήσει κάπου μετά το Λιανοκλάδι την ώρα που θα καταβροχθίζει ο οδηγός το τέταρτο σουβλάκι. Άσε δε που όλοι γνωρίζουν ότι είμαστε άσοι στην τεχνική του Γοργοποτάμου και έτσι κανείς δεν τολμάει να φέρει τρένο εδώ μέσα.

Εν κατακλείδι μη μασάτε παλικαράδες μου. Με όπλο το παρελθόν και την παράδοση μας δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Πάρτε τόξα, βέλη, πέτρες και (γ)κασμάδες και αντισταθείτε στις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης μέχρι τελικής πτώσεως. Το σύνθημα από δω και στο εξής θα είναι:

Eλευθερία ή McDonalds;

Εσύ αποφασίζεις.-



ΥΓ. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που καταφτάνουν στα αυτιά μας, πίσω από το σχέδιο εισβολής του οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης κρύβονται τα ισχυρά συμφέροντα των s. Είναι ενδεικτικό ότι στην πατρίδα τους δεν έχει σπάσει ούτε πλακάκι!