Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

In Cod We Trust

Δεν ξέρω τι ακριβώς γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, αλλά ελάχιστη σημασία έχει: αργία να ‘ναι κι ό,τι να ΄ναι! Από ό,τι έχω καταλάβει μάλλον γιορτάζουμε την ημερολογιακή σύμπτωση δύο φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους γεγονότων, ενός θρησκευτικού και ενός εθνικού , τα οποία όμως στην πραγματικότητα συνδέονται απόλυτα μεταξύ τους, και αν τα δει κανείς με μια πιο διεισδυτική ματιά θα παρατηρήσει ότι η παρουσία του πρώτου, η γέννηση της Παναγίας δηλαδή, προοικονομεί την έλευση του δευτέρου, που πάει να πει την έναρξη της επανάστασης έναντι των «προαιώνιων» εχθρών, Τούρκων, ή την αναγέννηση του έθνους. Όπως κέρδιζε ο Κεντέρης τους μαύρους στα ταρτάν με τη συνδρομή του Τσέκου έτσι και οι πατέρες του έθνους αποφάσισαν να ξεκινήσουν τα γιουρούσια κατά των Τούρκων αυτή την Άγια μέρα ώστε να εξασφαλίσουν την άνωθεν υποστήριξη και να βγουν νικητές στο τεραίν των μαχών. Η διαφορά είναι ότι στον πόλεμο όλα επιτρέπονται ενώ στο στίβο όχι.

Κανείς θα περίμενε ότι μια εθνική γιορτή θα συμβόλιζε κάποιο χαρούμενο γεγονός, όπως για παράδειγμα την επίτευξη κάποιου υψηλού εθνικού στόχου, στην οποία θα ήταν ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν όλοι ανεξαιρέτως χρώματος, φύλλου θρησκείας κτλ. Εμείς αντιθέτως αντί να γιορτάζουμε την αίσια έκβαση του πολέμου που οδήγησε στην προσδοκώμενη ανεξαρτησία και εγκαθίδρυση του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, στην ουσία γιορτάζουμε το πολεμικό σκέλος της έναρξης της εξέγερσης έναντι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, σα να λέμε δηλαδή ότι ακόμα έχουμε unfinished business με αυτούς ή ότι ο στόχος της 25η Μαρτίου του 1821 δεν ήταν η απελευθέρωση αλλά η «διαρκής επανάσταση». Για αυτούς τους λόγους τις εθνικές μας επετείους, συμπεριλαμβανομένης και τις 17 Νοεμβρίου, τις βρίσκω αρκετά πολεμοχαρείς, ανούσιες, ρηχές, βαρετές και πεσιμιστικές και φυσικά η αναμονή τους δε μου δημιουργεί καμιά προσδοκία κάποιας ιδιαίτερης καλοπέρασης. Μέρες σαν όλες τις άλλες και αυτές… Να πεις ότι θα ήταν μέρες χαράς οπου θα βγαίναμε όλοι να πανηγυρίσουμε την αυθυπαρξία και την ελευθερία μας να διαθέτουμε τους εαυτούς μας όπως γουστάρει ο καθένας από μας ξεχωριστά, ενδεδυμένοι στα χρώματα της σημαίας και κουρουμπελιάζοντας μέχρι πρωίας στους δρόμους και στα μπαράκια, όπως τότε με το Euro ή στο καρναβάλι, συμπεριλαμβάνοντας στο γλέντι μας και τους άφθονους μετανάστες και τουρίστες που επιθυμούν να μοιραστούν τη χαρά μαζί μας, τότε να πεις εντάξει. Αλλά τώρα τι να περιμένεις; Την Παρέλαση; Τους ανούσιους δεκάρικους στις πλατείες και τις εκκλησίες με τα επαναλαμβανόμενα κλισέ και τις διαρκείς ανορθολογικές και αβάσιμες παρελθοντολαγνικές αναφορές στους «υπερήρωες» προγόνους μας; Ή μήπως το συνωστισμό στις καφετέριες για έναν γνήσιο τούρκικο καφέ για τους παλιότερους ή ελληνικό για τη νεολαία, aka Φραπές (sic); Χάθηκε αντι για καφέ να πίναμε μπύρες ρε παιδί μου; Τελικά με φαίνεται ότι αυτές οι γιορτές είναι μόνο για τα για να χάνουν μάθημα από το σχολείο και τα τιμημένα γηρατειά που διατηρούν ακόμα μέσα τους άσβεστο το εθνικό φρόνημα.


Τέλος πάντων, αρκετά πολυλόγησα και ακόμα δεν έφτασα στο δια ταύτα, το οποίο είναι ότι αν αξίζει κάτι από την 25η Μαρτίου αυτό δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την προπαρασκευή και κατανάλωση του τιμημένου μπακαλιάρου (ή βακαλάου για τους κουλτουριαραίους) και της θείας σκορδαλιάς. Όχι ότι το παραπάνω έδεσμα είναι τίποτα το σπουδαία, αλλά μιας και πρόκειται για μια ανώδυνη παράδοση που δύσκολα μπορείς να την αποφύγεις -και γιατί να το κάνεις άλλωστε;- τότε καλά είναι να αρχίσουμε προετοιμαζόμαστε από νωρίς ώστε να το απολαύσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι πολλοί και διάφοροι τρόποι παρασκευής και η αγωνία των νοικοκυρών για το αν ξαλμύρισε καλά το συμπαθές ψάρι ή έδεσε καλά η σκορδαλιά αλλά και ενδόμυχος ανταγωνισμός μεταξύ για το ποια πέτυχε την καλύτερη συνταγή, όταν πρόκειται για ένα διευρυμένο οικογενειακό τραπέζι, δίνουν έναν ξεχωριστό τόνο στο τραπέζι αυτής της επετείου. Εγώ βέβαια ως λιγότερο παραδοσιακός τα τελευταία χρόνια έχω καθιερώσει και επιβάλει τη συνοδεία του μπακαλιάρου με τηγανιτές πατάτες. Αναμφισβήτητα είναι πολύ πιο cool να λες ότι έφαγες fish nchips από ότι «μπακαλιάρο με σκορδαλιά». Και φυσικά αυτό θεωρείται μεγάλη καινοτομία στο χωριό μου και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα μου. Φέτος μάλιστα που θα εισάγω και το salt nvinegar αναμένεται στην κυριολεξία να γίνει πάταγος. Δόξα τω θεώ, την κετσάπ (sic) την ξέρουμε εδώ και πολλά χρόνια, το ξύδι όμως στην πατάτα θα είναι μια νε γαστριμαργική επανάσταση, εφάμιλλη με αυτή που λανσάρισε πριν εκατό και κάμποσα χρόνια εκείνος ο παπάς από την Πάτρα. Όσο για τη σκορδαλιά, αν και την τρώω, δε μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι. Δεν είμαι και ειδικός βέβαια διότι έχω δοκιμάσει μόνο δύο είδη σκορδαλιάς, με ψωμί και πατάτα. Έχω ακούσει βέβαια ότι σε άλλα μέρη φτιάχνουν σκορδαλιά και με άλλα υλικά όπως καρύδια, φάβα, ταραμά, σκατά, γιαούρτι με αγγουράκια ή ενδεχομένως και με άλλα. Αν γνωρίζει κάποιος καμιά συνταγή που πιστεύει ότι θα μου αρέσει πιο πολύ από αυτές με το ψωμί και την πατάτα και έχει την καλοσύνη να μου την πει, θα το εκτιμήσω ιδιαιτέρως και υπόσχομαι ότι προσπαθήσω να τη φτιάξω μόνος μου. Αϊ καλές γιορτές!


Autamata - A Drive Through The Countryside

18 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Αρτύσιμος αμαρτωλός γκιοφτές.

Καλά η φωτο με το Fish and Chips είναι όλα τα λεφτά μιλάμε!

(Ελπίζω η εφημερίς να είναι η Guardian τουλάχιστον)

Συντρίβονται τα κοκάλα των θολοκουλτουριαραίων!

Πανηγυρίζουμε με σκορδαλιά φτιαγμένη με μεταλλαγμένη σόγια την ελευθέρια του κουρουμπελιάσματος!

Αυτά τα Μεμέτια σκέτη μιζέρια ήταν με το θέμα. Μην ακούς τους θολοκουλτούρες. Για το κουρούμπελ έγινε η επανάστασις!

ΥΓ.

1-4-08 όλοι καραβλόγερς ντραβάμε γκαζανάκι στις 20:00 στην πρόβα για την σωτηρία της μάνας ελληνικής φύσης.

Πλεροφορίαι χωρίς αιδώ εδώ.

bidibis είπε...

Μεγάλη μου τιμή να εγκαινιαστεί το πόστ μου με σουηδικό κιοφτέ!

Η εφημερίς μάλλον ινδιπενδεντ είναι!

Πανηγυρίζουμε όντως με σκορδαλιά, αλλά σε μας είπες, τη σκορδαλιά στη Σουηδία πώς την τρ'ωτε;

mtryfo είπε...

Κατ αρχάς καλωσόρισες!!!!
Να συνάγω το συμπέρασμα, εκ του fish n chips ορμωμένη, ότι επιρρεάσθης εκ της γηραιάς Αλβιώνος?

Εμείς bdb μου, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, γιορτάζουμε το ξεκίνημα των "εθνικών" αγώνων μας και όχι το τέλος, τι νομίζουν οι κουλτουροευρωπαίοι, ότι είμεθα τίποτις παρακατιανοί να γιορτάζουμε μ αυτoινοί μαζί?

giant13 είπε...

Καλά ρε γμτ, άφησα σχόλιο χθες βράδυ και σήμερα δεν υπάρχει.

Σήμερα πρώτη μου φορά δοκίμασα σκορδαλιά, φυσικά φτιαγμένη με πατάτα, ελάχιστο σκόρδο και αρκετό ξύδι.
Τον σπιτικό ταραμά όμως δεν τον αλλάζω με τίποτα. Τον είχα από κοντά.

Homo Ludens είπε...

Το φινάλε, δε, με την αράδα: ΕΤΙΚΕΤΕΣ FISH, NATIONAL ISSUES συμπυκνώνει συγκλονιστικά τον ούτως ή άλλως μεστό σας λόγο...

bidibis είπε...

@ mtryfo

Σωστά μιλάτε mtryfo , για αυτό και γω πρότεινα στο μπλογκ του πολσεμανεν κάθε ημέρα του ετους να κηρυχθεί εθνική επέτειος. Για το μεγαλέξανδρο για παράδειγμα γιατί δεν έχουμε καμιά γιορτή;

@ giant 13

Πίστεψε δεν το σβησα εγώ, εχει συμβει και σε μενα τέτοιο πράγμα και μάλιστα αρκετές φορές.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο βεβαίως, αν είχες πολλά ανοχτά παράθυρα, κατά λάθος να αφήσες το σχόλιο κάπου αλλού.

Καλό πράγμα ο σπιτικός ταραμάς αλλά από σπίτι σε σπίτι μπορεί να υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Αλλό για να λες εσύ κάτι θα ξέρεις οπότε και εγώ ψηφίζω giant13 ταραμά. Το μόνο που απομένει βεβαίως είναι να μας πεις και τη συνταγή

@ homo ludens

Μετά από τόσα χρόνια αναγνώστης της ελευθεροτυπίας είναι δυνατόν να μην το κατέχω το πράμα;

trol είπε...

Εγώ ταραμά μια φορά έφαγα στη ζωή μου
πριν 10-15 μέρες,
και έφαγα επειδή δεν είχα ξεσουρώσει ακόμα και πεινούσα και δεν έδωσα σημασία στο ότι ήταν αυτό το απεχθές πράγμα που μια ζωή σιχαινόμουν.

Μετά αρρώστησα για 10 μέρες και νομίζω ακόμη δεν έχω συνέλθει.

Μάλλον δεν ήταν giant ταραμάς, ρισπέκ.

maika είπε...

άστα dibidis.. όλα είναι ένα ψέμα,μια ανάσα,μια γιοοορτή...
Η επανάσταση δεν άρχισε 25 Μαρτίου, στις 17 άρχισε! Έχουμε πέσει θύματα πλεκτάνης σου λέω...
Έβαλαν δυο γιορτές.. σε μία ημερομηνία και μας έφαγαν μια αργία σου λέω...Έλεος πια.... Που βαδίζουμε??
το ψάρι στη φωτογραφία...ελπίζω να μην το έφαγες γιατί μου μοιάζει μεταλλαγμένο...
άλλο τώρα..
έφαγα πολλη σκορδαλιά και μετά πήγα και είδα τη λίμνη των κύκνων,στον πάγο.. Δύο κύκνοι έπεσαν τέζα... Μασούσα ένα πακετάκι Μαστίχα Χίου...αλλά δυστυχώς ...
;0))

bidibis είπε...

@ trol

A, βλέπω είμαστε ιδιότροποι και στο φαί, ε?

Στην πόλη σου υπάρχει άλλη που κουρουμπελιάζει σαν εσένα; You is very naughty, you know!

@ maika

A τα καημένα τα κικνάκια :-(

Έχω φάει και γω μερικά στη λίμνη της Καστοριάς, αλλά όχι με σκορδαλιά.

Όχι το ψάρι στη φωτο δεν το έφαγα, διότι όπως βλέπεις οι πατάτες είναι ωμές και ομολογώ ότι δε μπορώ να τις φάω έτσι.

Ανώνυμος είπε...

βλέπω είμαστε ιδιότροποι και στο φαί, ε?

το 'και' της ερώτησης είναι όλα τα λεφτά

doctor είπε...

Αν και κατόπιν εορτής, και έπειτα από πολύ μπακαλιάρο και σκορδαλιά εύχομαι τα δέοντα διά το Έθνος, διά την Ελευθεροτυπία, διά τον Ριζοσπάστην (μα τι λέω τώρα;;;;).

Έμαθα ότι θα καταργηθεί ο σταυρός στην σημαία και στην θέση του θα μπει προσωπογραφία του Ψωμιάδη (όπου έμοιαζε με μια ελαιογραφία του Γκόγια...).

Αυτά φίλε μου μεταξοσκώληκα (ούτε τη Λάρσα ρε φιλαράκι, ούτε τη Λάρσα; Τι στυτικές δυσλειτουργίες είναι αυτές μέσα στο Χαριλλλάου;).
Καλά, είσαστε και σεις, αλλά είμαστε και μεις (τα Μπαόκια)...

doctor

X*tna είπε...

Η επανάσταση ξεκίνησε 22 Φεβρουαρίου 1821, αλλά επειδή δε τους φαινόταν αρκετά τρέντυ ως ημερομηνία, και ίσως επειδή δεν είχαν τα κονδύλια να κάνουν δύο γιορτές ξεχωριστές, είπαν να τη γιορτάσουν στις 25 Μαρτίου μαζί με τον Ευαγγελισμό. Και τα ξαδέρφια μου που έχουν γιορτή και γενέθλια σε κοντινές ημερομηνίες αυτό κάνουν, τα γιορτάζουν μαζί να γλιτώσουν το έξοδο. Όσο για τη σκορδαλιά, εδώ στη Βαρκελώνη έχουν την εξής συνταγή: Παίρνεις το σκόρδο και το χτυπάς στο γουδί. Σιγά σιγά αρχίζεις να προσθέτεις λάδι και γίνεται μια sauce που έχει την όψη μαγιονέζας αλλά τη γεύση σκορδαλιάς. Λέγεται alioli και ταιριάζει τέλεια με τις τηγανιτές πατάτες. Καλή όρεξη!

bidibis είπε...

trol said "το 'και' της ερώτησης είναι όλα τα λεφτά"

Ναι αλλά τα λεφτά δε βλέπω. Αντε σπάσε τον κουμπαρά σου, τσιγκουνούλα.

@ doctor

"Αν και κατόπιν εορτής, και έπειτα από πολύ μπακαλιάρο και σκορδαλιά"

Γιατρέ μου, μην ξεχνάτε ότι σύντομα έρχοντα και τα Βαγια, οπότε οι βακαλαοσκορδαλιές είναι πάντα επίκαιρες. Και συ ως επιστήμων σίγουρα γνωρίζεις πόσκ καλό είναι το σκορδάκι για την υγεία

Για το σταυρό νομίζω κανεις λάθος. Εγώ άκουσα ότι απλώς θα απεικονίζεται στη σημαία ο ψωμιάδης ως εσταυρομένος. Θ αυπάρξει δηλαδή στη σημαία μια μικρή προσθήκη που θα απηχεί το γολγοθά της μακεδονίας μας τωρα που απειλείται από τη Μακεδονία των κακών.

Η ομάδα δεν έχει μεγάλο κινητρο τον τελευταίο καιρό για αυτ΄λο και έκανε ενα δωράκι στους φίλους μας του Λαρισαίους και στον εορ Νταμπίζα

@ xtna

Καλωσόρισες.

Για τα ξαδέρφια σου λυπάμαι πολύ, είναι τραγικό αυτό που τους συμβαίνει :-(

Κάιτοι καινούργια είσαι η μόνη που κατάλαβες το νόημα του ποστ και κατάθεσες την πρότασή σου για μια εναλλακτική σκορδαλιά. Όχι σαν τους άλλους που έρχονται εδώ μόνο για να περνάνε την ώρα τους και για κασμερέματα.
Σε ευχαριστώ πολύ και ως αριανοί που είσαι υπόσχομαι να σε κάνω ένα δώρο συντόμως

trol είπε...

ououou biribiri
xronia polla kai se sena!! :)
kali xronia na exoume

sou euxomai na peraseis kala simera,
kala den nomizw na exeis kai problima esu eisai ikanos na tin giortazeis tin prwtaprilia olo to xrono kai fysika kala kaneis ;)

bidibis είπε...

Thanks Trol, αν και στην πραγματικότητα είμαι περισσότερο ανειλικρινής παρά ψεύτης. Το ψέμμα θέλει ταλέντο και δεν υπάρχει πολύ από αυτό. Αλλά και με την πραγματικότητα εδώ που τα λέμε δεν τα πάω καθόλου καλά.

trol είπε...

kala lew egw, oloi giortazoume simera

Locus Publicus είπε...

Mπιντιμπί μου καλωσήρθες. Εξαφανίστηκες και ανησύχησα. Πάντως εδώ στην Αμερική, θά έρθει έμαθα φέτος και ο κ. Ψωμιάδης, για να δυναμώσει η ομογένεια που τον τελευταίο καιρό κάθεται εθνικιστά στον πάγκο. Θα γίνει και ανάλογο φεστιβαλικό ξεφάντωμα οπου οι κυρίες της εκκλησίας, θα προσφέρουν καταπληκτικά κουλουράκια, galactic buritos (γαλακτομπούρεκα), μελομακάρονα (all year round deal), και φυσικά τα παραδοσιακά χωριάτικα φαγητά που απ' οτι ακούω οι Ελληνες δεν τρώνε πια στην Ελλάδα γιατί δεν είναι cool. Τα καλλίτερα κλαρίνα της Αμερικής θα σείρουν το χορό.

bidibis είπε...

@ trol

Τερμα οι γιορτές, καθε κατεργάρης στον πάγκο του τώρα ;-)

@ LocusPublicus

Α ιστορικές στιγμές με φαίνεται θα ζήσει η ομοιογένεια! Όσοι από σας όμως έχετε χαμουτζίδική καταγωγή να προσέχετε γιατί μπορεί να σας δαγκώσει! Στη Γερμανία είναι αλήθεια ο πανίκας έχει μεγαλύτερη πέραση.

λες να ρεθει από την Καλιφόρνια και ο φίλος του Σβαρτς για να τον υποδεχθεί στο αεροδρόμιο;