En Aranjuez Con Tu Amor

Aranjuez,
Un lugar de ensuenos y de amor
Donde u rumor de fuentes
de cristal
En el jardin parece hablar
En voz baja a las rosas

Aranjuez,
Hoy las hojas secas sin color
Que barre el viento
Son recuerdos del romance
Que una vez
Juntos empezamos tu y yo
Y sin razon olvidamos
Quiza ese amor escondido este
En un atardecer
En la brisa o en la flor
Esperando tu regreso

Aranjuez,
Hoy las hojas secas sin color
Que barre el viento
Son recuerdos del romace
Que una vez
Juntos empezamos tu y yo
Y sin razon olvidamos
En Aranjuez, amor
Tu y yo

Aranjuez,

a place of dreams and love

Where a rumour of crystal

fountains in the garden

seems to whisper to the roses

Aranjuez,

today the dry leaves without colour

Which are swept by the wind

Are just reminders of the romance we once started

And that we've forsaken without reason

Maybe this love is hidden

in one sunset

In the breeze or in a flower

Waiting for your return

Aranjuez,

today the dry leaves without colour

Which are swept by the wind

Are just reminders of the romance we once started

And that we've forsaken without reason

In Aranjuez, my love

You and I

Τώρα θα μου πείτε: μα που κολλάει ένα ερωτικό/ρομαντικό κομμάτι τη Μ. Βδομάδα;

Δεν ξέρω αλλά εμένα μου φέρνει μια ωραία μελαγχολία, ταιριαστή με το κλίμα του προσποιητού πένθους των ημερών που ζούμε. Ίσως να φταίει και η άνοιξη εδώ που τα λέμε.

Αν θες βέβαια με λίγη προσπάθεια, αφού εξαιρέσεις την Ισπανία πρώτα, η οποία μάλλον δεν κολλάει, μπορείς να δώσεις και θρησκευτική διάσταση στο κομμάτι.

Το τραγούδι μιλάει για έναν έρωτα που γεννήθηκε στο Aranjuez και έληξε άδοξα χωρίς κανένα σπουδαίο λόγο και αιτία και εκφράζει την επιθυμία –της μια πλευράς σίγουρα, ίσως και της άλλης- για επανασύνδεση.

Ε, ας πούμε και εμείς ότι θρηνούμε για τον επερχόμενο θάνατο του θεανθρώπου που μας αγάπησε ανιδιοτελώς και αγαπήθηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη γη και περιμένουμε με αγωνία την επιστροφή του. Την Ισπανία και πάλι δυσκολεύομαι να την κολλήσω κάπου!

Στην πραγματικότητα όμως η Μ. Βδομάδα είναι χαρούμενη γιορτή, διότι η έκβαση της, η Κυριακή του Πάσχα, η Ανάσταση ή η Αναγέννηση της φύσης για τους ψηφοφόρους του Συνασπισμού, είναι προδιαγεγραμμένη και ετησίως επαναλαμβανόμενη, και αυτό το γνωρίζουμε από την πρώτη δημοτικού – μερικοί και πιο πριν. Μακάρι όλα τα πένθη να ήταν έτσι.

Αντίθετα οι ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτή του τραγουδιού, σπάνια έχουν ευτυχή κατάληξη. Μπορούμε όμως, εμπνεόμενοι από τη Μ Βδομάδα, να ελπίζουμε ότι οι επιθυμίες μας κάποτε θα μπορέσουν να ευοδωθούν . (Σε λίγο κινδυνεύω να μπλέξω και αρχαίο θέατρο με από μηχανής θεούς και τέτοια και θα τα μπουρδουκλώσω πολύ τα πράγματα…οκ ανάσα… αντιστέκομαι… φφφ τα κατάφερα).

Οπότε νομίζω ότι καλά έκανα και έβαλα το En Aranjuez Con Tu Amor, το οποίο –ιδίως η εκτέλεση των The Grimethorpe Colliery Band- μου αρέσει πολύ.

Έχω βέβαια ακόμα μια ανησυχία ότι θα βρεθεί κάποιος και θα μου πει: «ρε άσχετε, όλες αυτές οι μπούρδες που λες είναι ασύνδετες μεταξύ του» και εγώ δε θα ξέρω τι να του πω, διότι, στην πραγματικότητα, μόνο τη μουσική ήθελα να ανεβάσω! Άσε δε που μπορεί να βρεθεί και κανένας και να με πει κι αιρετικό και βλάσφημο.

Κι ακόμα να καταλάβω τι ρόλο παίζει αυτή η Ισπανία ρε γαμώτο! Help Penelope, show me around this Aranjuez place so I can grasp what the fuck it’s all about!

Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι η μετάφραση των στίχων είναι σωστή, διότι από Ισπανικά... γρι!