Ας βοηθήσουμε όλοι το μικρό Kike να υλοποιήσει το στόχο του (συνέχεια)

(Αυτή η ιστορία-έκκληση για βοήθεια αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου ποστ. Επειδή ξέρω ότι οι δυτικοί σας κώλοι θα βαρεθούν να στρωθούν να διαβάσουν μια πονεμένη ιστορία για τον τρίτο κόσμο, τουλάχιστον αν όντως επιθυμείτε να βελτιώσετε την ευσπλαχνική σας εικόνα ενώπιον ανθρώπων και θεού, διαβάστε τις τελευταιές παραγράφους για την επιθυμία του Kike και την έκκληση για βοήθεια. Δώσε και σώσε...)

Και οι περιπέτειες με την υγεία του πονεμένου Kike δεν τελειώνουν εκεί. Γεννήθηκε με ίκτερο και μέχρι τα τέσσερα είχε βγάλει ανεμοβλογιά οστρακιά και μαγουλάδες. Στα πέντε του έπαθα λευχαιμία, στα έξι τύφο, κοκίτη και εχινόκοκκο, στα εφτά του κάνανε αιμοκαθάρσεις, στα οχτώ έβγαλε έρπητα ζωστήρα και μελιταίο πυρετό, στα εννιά δεν είχε τίποτα, στα δέκα έπεσε από τη μπανανιά και έσπασε 38 κόκκαλα, στα έντεκα που χαμουρευόταν με μια γιαπωνεζούλα κόλλησε ιό κοξάκι, στα δώδεκα σύφιλη, στα δεκατρία είχε γρίπη και φέτος στα δεκατέσσερα του πέσανε δύο κεραμίδες στο κεφάλι: μία από την καλύβα του μπαρμπα Tomaso του φαφούτη και μια άλλη μεγαλύτερη που μέλλει να είναι και η οριστική.

Πριν λίγες μέρες οι γιατροί σε μια απλή εξέταση για αιμορροΐδες διέγνωσαν μια πολύ σπάνια ασθένεια στο αίμα του κακορίζικου Kike, η οποία ονομάζεται "σύνδρομο Heinz" και είναι ανίατη. Το αίμα του μέρα με τη μέρα πήζει όλο και πιο πολύ και υπολογίζεται ότι σε ένα χρόνο από τώρα ακριβώς θα έχει αποκτήσει την πυκνότητα του κέτσαπ, οπότε θα φράξουν οι αρτηρίες του και θα πεθάνει για τα καλά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για τον πολύπαθο Kike καθώς τα κονδύλια που προορίζονταν από τις κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων κρατών για την αντιμετώπιση της ασθένειας,τα έχει μπλοκάρει το ισχυρότατο λόμπι των κετσαποπαραγωγών, φοβούμενο τον αρνητικό αντίκτυπο που θα είχε στις βιομηχανίες τους η ενδεχόμενη επαλήθευση της αρχικής εκτίμησης του διακεκριμένου Ιταλού επιστήμονα Jacobo Mutardo ότι, δηλαδή, η πρωταρχική αιτία εμφάνισης του συνδρόμου Heinz είναι η μεγάλη κατανάλωση κέτσαπ, και δη της εταιρίας heinz. Όχι ότι οι άλλες φίρμες είναι αθώες. Να εξηγούμαστε, έτσι;

Ο βασανισμένος Kike τη δυστυχία την αντιμετώπιζε πάντα με τα όνειρα. Κλεισμένος στην παράγκα διάβαζε βιβλία και περιοδικά μόδας (όχι δεν είναι γκέι, αλλά του αρέσουν τα μοντέλα) και έπλαθε με τη φαντασία του κόσμους φανταστικούς με πρωταγωνιστή τον ίδιο και μεγάλες σταρ του Hollywood. Το ρεαλιστικό του όνειρο ήταν μια μέρα να μορφωθεί, να πάει στο Πανεπιστήμιο (θα ήταν ο πρώτος στο Μαντρουγκαναίικο) να κάνει ταξίδια μακρινά σε τόπους άγνωστους και ονειρικούς και να γίνει ένας άνθρωπος σπουδαίος και τρανός που θα τον θαυμάζουν όλοι και θα τον ευγνωμονούν. Παρά τις αντιξοότητες και αντίθετα με τα τους συνομηλίκους του στο barrio ο ματιασμένος Κike είχε μεγάλο ζήλο να μάθει γράμματα ενώ παράλληλα παρουσίαζε και μια ιδιαίτερη κλίση προς τις τέχνες και ιδιαίτερα τη μουσική. Για αυτό και ήταν ο μόνος στην Παραγκούπολη που συνέχιζε τις σπουδές του στο γυμνάσιο και μάλιστα με υποτροφία στο μουσικό σχολείο Jose Marti Bolivarian. Κάθε μέρα λοιπόν ο μελλοθάνατος ήρωας μας με αυταπάρνηση διέσχιζε πολλά χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στο barrio Sarria και εισερχόμενος από την τέταρτη θύρα του ειδικού σχολείου αυτού, το οποίο προσπαθεί να εξημερώσει τα φτωχόπαιδα των λόφων του Καράκας διδάσκοντας τους τις αρετές τη κλασικής μουσικής, οδηγούνταν στους χώρους διδασκαλίας εκμάθησης τούμπας και κλαρίνου (το όργανο που δείχνει να αρέσκεται να παίζει το γυμνό κοτόπουλο, το έμβλημα της τέταρτης θύρας του σχολείου Μπολιβάρ).


Ο αναξιοπαθής Kike έχει πάψει να ονειρεύεται και να ελπίζει στην κατάστασή του. Τα όνειρα δεν έχουν καμιά αξία πια. Το μόνο που θα τον ικανοποιούσε πριν φύγει από το μάταιο τούτο κόσμο είναι να έρθει σε επικοινωνία με κόσμο, με κόσμο πολύ από όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη προκειμένου να τους εκφράσει την τελευταία του επιθυμία, ώστε αν είναι δυνατόν, να τεθούν όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος για πάρτι του σε κίνηση(βρε τι σου είναι αυτή η λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία!) και να τον βοηθήσουν να την πραγματοποιήσει. Όχι ο άμοιρος Kike δεν έχει κάποια σαχλή επιθυμία, όπως το να μαζέψει βουνά από ταχυδρομικές κάρτες με σκοπό να να κάνει κάποιο δίχως νόημα ρεκόρ και να μπει σε εκείνο το Ιρλανδικό βιβλίο με τις μπύρες. Όχι. Ο μόνος στόχος που έχει θέσει ο Kike o ημιθανής πριν κλείσει τα μάτια του είναι, να πηδήξει την Kate Moss!



Και για αυτό ζητάει τη βοήθεια σας, υλικά και ηθικά.


Αρχικά θα χρειαστεί ένα μεγάλο ποσό για να μεταβεί στο Λονδίνο αεροπορικώς˙ έπειτα χρήματα για το ταξί από το αεροδρόμιο ως το σπίτι της Kate και τα έξοδα διαμονής˙ πληροφορίες για τη διεύθυνση της και tips για το πως να τη ρίξει˙ δυο με τρεις μπράβους εθελοντές σε περίπτωση που συναντήσει στο κατώφλι του σπιτιού τον Pete Doherty και του επιτεθεί˙ και γενικα οποιαδήποτε άλλη βοήθεια είναι θεμιτή.


Όποιος επιθυμεί μπορεί να καταθέσει χρήματα στο λογαριασμό της HMSBSB 20558722 ή να αποστείλει χρήματα ταχυδρομικώς στη διεύθυνση:

Help Kike Foundation
Casa de Rómulo Gallegos,
Av. Luis Roche con tercera transversal,
Altamira,
Caracas 1062